λεμβόζευκτος

-η, -ο

1. (για γέφυρα) αυτή που έχει στερεωθεί πάνω σε λέμβους

2. (για ποταμό, πορθμό κ.λπ.) αυτός τού οποίου οι απέναντι όχθες έχουν ζευχθεί με λέμβους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λέμβος + ζευκτός (< ζεύγνυμι «συνάπτω»). Η λ. μαρτυρείται από το 1898 σε πρακτικά στρατοδικείου στην εφημερίδα Ακρόπολις].